അഹമ്മദ് റാഷിദ് താനി
വിവർത്തനം: സർജു
(ഡാണാ ഹോട്ടലിൽ മെസ്സനിൻ ഫ്ലോറിൽ പിരിയൻ ഗോവണി കയറിച്ചെല്ലുന്ന ബാറാണ് ട്രാപ്. ബെറ്റി അവിടത്തെ പരിചാരികയും.)
1
വ്യാഴാഴ്ച ഉച്ചതിരിഞ്ഞനേരം
ഞാൻ തെരുവിലേക്കിറങ്ങി
സൂര്യൻ ഭൂമിയെചുടുന്നെങ്കിലും
ജീവിതത്തിന്
ഇപ്പോഴും ജീവനുണ്ടെന്നുതോന്നുന്നു
വലിയ ഉയർന്ന കെട്ടിടങ്ങൾക്കുപിന്നിൽ
തെരുവ് അവസാനിക്കുന്നിടത്ത്
കടൽ ഭാഗ്യവശാൽ ഇപ്പോഴും
തുറന്നുകിടക്കുന്നു.
2
കെട്ടിടങ്ങൾക്കുപിറകിൽ
തെരുവിന്റെ അറ്റത്ത്
നീണ്ടുനിവർന്നുകിടന്ന്
തിരകൾ കൊണ്ടുവരുന്ന
അഴുക്കുകളിൽനിന്ന്
കടൽ അതിന്റെ വടിവൊത്ത ഉടൽ
വെടിപ്പാക്കുന്നു.
അതിന്റെ പാതിരാചുളിവുകളിൽനിന്ന്
ചെറുജീവികൾ ആർത്തിയോടെ
പുറത്തേയ്ക്കൊഴുകുന്നു.
നഗരത്തെയും നടന്നുപോകുന്ന എന്നെയും കാണുമ്പോൾ
പാതിമനസോടെ കടൽ ഉപചാരം പറയുന്നു.
3
സലാം സമുദ്രമേ
ഞനീ നഗരത്തിൽനിന്നല്ല.
നീ നന്നായറിയുന്ന ഒരു ഗ്രാമത്തിൽനിന്ന്
നിന്റെ കടൽപറവകൾക്ക് പരിചയമുള്ള
ഒരു മുക്കുവന്റെ മകൻ.
മണലിൽ നിന്റെ തിരകൾ
ഉപേക്ഷിച്ചുപോയവ പറക്കിയെടുത്ത്
ഞാനെന്റെ ആദ്യഗാനമെഴുതി
നിന്റെ നിലക്കണ്ണാടിയിൽ
നീന്താൻ പഠിച്ചപ്പോൾ
എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ ആദ്യനക്ഷത്രത്തെ
ചൂണ്ടയിൽ കുടുക്കി.
4
കടലേ നിന്റെ കണ്ണാടിയിൽ
എന്റെ ചോരയുടെ ചുരുൾനാരുകൾ
എന്റെ ബാല്യത്തിലെ കുന്നുകൾ
നിനക്ക് സ്തുതിഗീതം ആലപിച്ചു.
ഞാൻ പ്രത്യാശയുടെ സമുദ്രസഞ്ചാരങ്ങൾ തുടങ്ങി.
നിന്റെ കൊടുങ്കാറ്റുകൾ കടലാസുപോലെ
അവയെ ചീന്തിയെറിഞ്ഞു.
ഞാനെന്റെ ആത്മാവിനെ ഒരുക്കി
നിന്റെ കണ്ണുകൾ അതിനെ വെള്ളത്തിൽ മറവുചെയ്തു.
ഞാനീ ശൂന്യതയെ ഒരുക്കി
5.
ശൂന്യതയുമായി ഞാൻ
തെരുവിലേയ്ക്കിറങ്ങി
ജീവിതത്തിലേയ്ക്കിറങ്ങി
വ്യാഴാഴ്ച ഉച്ചതിരിഞ്ഞ നേരം.
6.
പ്രണയമൊരു വിസ്മയമാണ്.
അങ്ങനെ ആ പാട്ടു തുടരുന്നു…
അതിനപ്പുറം അതിലൊന്നുമില്ല.
അതാണ് തളർന്ന എന്നോട്
ഞാൻ പറയുന്നത്.
പിന്നിപ്പറിഞ്ഞ ഉടയാടകളോട്
ഭയന്ന കുട്ടിയെപ്പോലെ
പിന്തുടരുന്ന എന്റെ നിഴലിനോട്
മതിലിനോടും.
7.
എന്റെ ഭാവി എനിക്ക് പിന്നിൽ
എനിക്ക് മുന്നിൽ, എന്നിൽ
കാറുകൾ കടന്നുപോകാൻ
ഞങ്ങൾ കാത്തുനിൽക്കുന്നു
ഓർമ്മയുടെ പതിമൂന്നാം നിലയിൽനിന്ന്
ഒരു വേശ്യ കൈ വീശുന്നു.
ഞാനത് വിട്ടുപോകുന്നു.
8.
വേദനകളുടെ ഇടുക്കുകളിൽ‌പ്പെട്ട കപ്പലിൽനിന്ന്‌
സഞ്ചാരികൾ കൈ വീശുന്നു
ആൾക്കൂട്ടത്തിന്റെ കൈകൊട്ടലുകൾക്കായി
തെരുവിന്റെ നടുക്കൊരുവൾ തളർന്നുനിൽക്കുന്നു.
ടാർ അവളുടെ കഴുത്തിൽ
മരണത്തിന്റെ കീർത്തിമുദ്ര ചാർത്തുന്നു.
9.
സമീപത്തെ കടൽ കൈവീശുന്നു.
രാത്രിയോട് വഴക്കിട്ട്
പകൽ മുഴുവൻ ഉറങ്ങിയ തിരകളും.
മുക്കുവരുടെ വലകളിൽ
തളർന്ന മീനുകൾ വിളിക്കുന്നു.
10.
ഞാൻ തെരുവിലേയ്ക്കിറങ്ങുന്നു.
വ്യാഴാഴ്ച ഉച്ചതിരിഞ്ഞ്
ടാർ ഉരുകിക്കിടക്കുന്ന തെരുവിലേയ്ക്ക്.
ജനാലകളിൽ തീനാളമായി എരിയുന്ന സൂര്യനിലേയ്ക്ക്.
നരകത്തോടു പൊരുത്തപ്പെട്ട്
ഗന്ധകവും മഞ്ഞും കലർത്തി
ഉദയാസ്തമയങ്ങൾ മൊത്തിയിരിക്കുന്ന
ലോകത്തിലേയ്ക്ക്, അനന്തതയുടെ
നിറപ്പലകയിൽ മാഞ്ഞുപോകാൻ.
11.
വ്യാഴാഴ്ച ഉച്ചതിരിഞ്ഞ് ബാറിലേയ്ക്ക് നീളുന്ന
തെരുവിലേയ്ക്കിറങ്ങുന്നു.
തെരുവോളം മുഖം താഴ്ത്തി
ട്രാപ്പിലേയ്ക്കു കയറാൻ
ട്രാപ്പിലെ ബാറിലേയ്ക്ക്
ബെറ്റിയും ഒരു കുരുക്കുമുള്ള ബാറിലേയ്ക്ക്.
12.
പ്രണയം ഒരു വിസ്മയമാണ്.
പാട്ടങ്ങനെ തുടരുന്നു.
അതിനപുറത്ത് അതിലൊന്നുമില്ല.
മരിച്ച മനുഷ്യനെപ്പോലെ
നിഴൽ പോലെ സ്വതന്ത്രനാകയാൽ
കടലിൽ ഞാൻ ഉഴുതൊരുക്കിയ
പൂന്തോട്ടങ്ങളെ നരകത്തിലേയ്ക്കെടുക്കട്ടെ.
13.
എന്റെ നിഴലുകൾ
മേശയ്ക്കുകീഴിൽ നിലതെറ്റട്ടെ.
കണ്ണാടിയിൽ എന്റെ രൂപം മാഞ്ഞുപോകട്ടെ.
ലോകത്തിന്റെ മാറിടത്തിലെ
മാളത്തിലേയ്ക്ക്
ജീവിതം വീഴട്ടെ.
14.
ഞാൻ ബെറ്റിയിലേയ്ക്കിറങ്ങുന്നു.
അവൾ വേലചെയ്യുന്ന ബാറിലേയ്ക്ക്
വലിയ പാനകളിൽനിന്ന്
അവൾ കോരുന്ന തണുത്ത ബിയറിലേയ്ക്ക്.
വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ട ആത്മാവുപോലെ
ശുദ്ധമായ ബിയറിലേയ്ക്ക്.
മുങ്ങിത്താഴുന്ന ശ്വാസത്തിൻ നുരകൾ
ഗ്ലാസിൽ കൊടുങ്കാറ്റായി പതയുന്നു.
(1962 - ൽ ഖോർഫക്കാനിൽ ജനിച്ചു. കവി, നാടകകൃത്ത്, മാധ്യമപ്രവർത്തകൻ എന്നീ നിലകളിൽ ശ്രദ്ധേയനായി.വാമൊഴി സംസ്കാരത്തെയും ആധുനികതയേയും സമന്വയിപ്പിച്ച കവി. O! You Eat Dates . .. You Collect Gold, Drowning Verge, Morning Sits next to Sea, Then Night Comes and Takes Me, തുടങ്ങിയവ സമാഹാരങ്ങൾ. ഇംഗ്ലീഷ്, ജർമ്മൻ, ഫ്രഞ്ച്, തുടങ്ങിയ ഭാഷകളിലേയ്ക്ക് കവിതകൾ വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ടു. 2012 ഫെബ്രുവരിയിൽ അന്തരിച്ചു.)
